Vietnam en Ho Chi Minh: onscheidbare combinatie

Vandaag is het dan zover: het is precies 35 jaar geleden dat Noord en Zuid Vietnam samengevoegd werden. Een uniek moment, want het was de eerste oorlog ooit die door Amerika verloren werd.
Onder Amerikanen liet Vietnam een groot trauma achter... Terwijl Vietnam natuurlijk euforisch was (en nog steeds is) over de overwinning.

30 april 1975
Zuid Vietnam, onder leiding van Amerika moest zich overgeven aan Noord Vietnam, onder leiding van Ho Chi Minh, waarnaar deze stad vernoemd is. Veel Vietnamezen noemen hem tegenwoordig “Bac Ho”, wat “oom Ho” betekent. Een soort van vader des vaderlands.
Op het feest vanmorgen hier op Pasteur hing een levensgroot schilderij van Ho Chi Minh, waarin hij witte kleren draagt, als een soort god. Zo wordt hij ook vereerd. Overal in de stad zijn portretten te vinden van hem. Het lijkt alsof dat er steeds meer worden.

Ik wilde een heel stuk schrijven over de keerzijde van de huidige regering, maar ik denk dat ik dat even achterwege laat, je weet nooit wie er meeleest. Ik heb nog geen zin het land uitgeknikkerd te worden…

Het feest dat zich al sinds vanmorgen half zes voor mijn deur afspeelt is qua geluidsniveau prima te doen, in tegenstelling tot de repetitie op mijn verjaardag en sommige andere feestjes.
Het blijkt dat parades van dit formaat slechts eenmaal in de vijf jaar plaatsvinden. Wat een geluksvogel ben ik, dat ik dit vrij unieke event van zo dichtbij kan meemaken ;) (ook al heb ik ontelbaar keer het “Viet Nam Ho Chi Minh”lied met een decibelsterkte van een opstijgend vliegtuig moeten horen de afgelopen dagen…)

Vanaf mijn balkon heb ik wat fotootjes gemaakt, ze zijn niet heel goed gelukt, aangezien ik mijn oude camera gebruikt heb, maar jullie krijgen er vast een idee door.

Verder ben ik al twee dagen aan de bank gekluisterd door keelontsteking, hoewel ik nu eindelijk toekom aan het lezen van een boek...