Persoonlijke tips

7 tips (uit persoonlijke ervaring dus); wat vooral NIET te doen in Vietnam!

1.
Wat? Het vragen van de weg naar de dichtstbijzijnde ‘copyshop’ aan een local.
Waarom niet? Je eindigt in een foute Vietnamese coffeeshop; met veel te harde hardcoremuziek en vage types. (Is het verschil tussen copy en coffee dan zó moeilijk te verstaan?)

2.
Wat? Te lang stil staan in het park.
Waarom niet? Binnen de kortste keren heeft een rode mierenfamilie je gevonden en kruipt gezellig in je schoenen en lange broek. Bovendien zijn beten van de desbetreffende miersoort niet zo fijn.

3.
Wat? Om 23.55 een mojito bestellen in een leuk tentje, waar een live band speelt.
Waarom niet? Om exact 24.00 gaat de stekker uit de geluidsinstallatie en worden de gasten er beleefd, doch dringend uitgewerkt, want het personeel wil naar huis.

4.
Wat? Proberen om in een tropische regenbui over spiegelgladde tegels te lopen met je leuke slippetjes zonder profiel.
Waarom niet? Voordat je het weet lig je languit op de straat.

5.
Wat? Naar het zwembad gaan zonder je zonnebrandcrème.
Waarom niet? Ik denk dat dit voor zichzelf spreekt.

6.
Wat? Ja – knikken als de ober in een restaurantje iets onverstaanbaars mompelt.
Waarom niet? Het is vervolgens een grote verrassing hoeveel eten én drinken je op je tafeltje krijgt, maar waarschijnlijk véél meer dan je weg kunt werken en duurder dan je begroot had.

7.
Wat? Telefoneren tijdens een taxirit.
Waarom niet? De chauffeur ziet dat je niet oplet en neemt waarschijnlijk zijn kans waar, door met een ongelofelijke omweg naar de eindbestemming te rijden, waardoor je het dubbele van de normale rit betaalt. Vervolgens probeert hij je natuurlijk ook nog te weinig wisselgeld terug te geven.

~~~~~

PS het bestuur van de Nederlandse School vond het zó erg dat ik nog geen meubels had, dat ze een ‘help juf Aletta haar tijd in Saigon door actie’ of iets dergelijks hebben opgezet en op die manier zo’n beetje een complete uitzet bij elkaar hebben geschraapt: een prachtig bed met bijna nieuw matras, boekenkast, tv, eettafel, slaapbank (is allemaal tweedehands, maar wat maakt het uit?!). Alleen een beetje jammer dat er iets mis ging met het afleveren, waardoor er nu een crappy oud bed in mijn kamer staat i.p.v. het mooie queensize bed dat Christel gekocht heeft! :(
Er wordt nu wat gehusseld met chauffeurs en een truck, waardoor ik vanmiddag hopelijk toch het mooie bed binnen heb staan!

Ik bof maar met zo’n werkgever, of niet? Komend weekend ga ik de overige kleinere spulletjes kopen en naar de benedenetage ‘verhuizen’.
Het lesgeven is overigens ook erg leuk. Heel afwisselend (de ene dag bovenbouw en de andere dag kleuters) en een enorme uitdaging, wat betreft de niveauverschillen binnen een groep. En het leuke is ook dat ik me echt kan concentreren op de Nederlandse taal (lezen/begrijpend lezen/spelling/woordenschat/spreken en luisteren). De kinderen merken ook dat ik enthousiast ben, 1 jongetje had thuis gezegd (toen zijn moeder vroeg hoe de les was): “ja, goed. Juf Aletta vond de les zó leuk…” (dat hij het ook leuk vond voor mij, hihi).
En last but not least; 1 meisje was van de week thuisgekomen en had gezegd: “juf Aletta is zó lief en zó mooi, ze is net een prinses”. Hahaha, geweldig toch!?

Hoe is het in Nederland? Iedereen ook alweer aan het werk gegaan? Dinsdag is mijn eerste vrije dag; een nationale feestdag, al weet niemand precies wat er gevierd wordt...