Tunnels, hijskranen en bitterballen

Wat deze zaken met elkaar te maken hebben?
Ik kwam ze allemaal tegen op deze zaterdag. Het één was iets leuker dan het ander, maar oké.

’s Ochtends vroeg ging ik met een bus toeristen naar de beroemde Cu Chi tunnels. Tijdens de Vietnamoorlog hebben de inwoners van het dorpje Cu Chi (zeg: koe tsjie) een enorm gangenstelsel onder de grond gebouwd, wat de Amerikaanse troepen destijds nooit volledig ontdekt hebben. In tijden van nood leefde het gehele dorp onder de grond. De Viet Cong was bovendien een meester in het ontwerpen van venijnige boobytraps, bizar om die te zien en je hoeft de Amerikaanse soldaten van destijds niet te benijden. Ik had daar niet graag geweest in die tijd.

Het gangenstelsel beslaat vele vierkante meters en gaat tot wel 10 meter de diepte in. Hele gezinnen leefden maandenlang in de gangen, er waren onder andere keukens (en nee; geen hamburgers en Heineken voor deze mensen), slaapkamers en een ziekenhuis onder de grond. Er zijn zelfs baby’s geboren in de tunnels.

Speciaal voor toeristen is een stuk van de tunnels wijder gemaakt, zodat ook wij, met onze dikke konten, er doorheen passen. Ik kan je zeggen dat, een stuk van 120 meter door een smalle, donkere, hete tunnel kruipen, aardig benauwend is en dat ik blij was dat ik er weer uit mocht. Ik kan me niet indenken hier maanden in te moeten vertoeven.

Het bezoek aan de tunnels was op zich interessant, maar (ik ben behoorlijk verwend door alle prachtige plekken op de aarde die ik al bezocht heb, vrees ik) na een half uurtje had ik het wel gezien en was ik blij dat we (eindelijk) weer terug de bus in mochten. Al met al vond ik de tunnels té toeristisch en een tikkeltje saai (erg he?).

Spannender was eigenlijk datgene wat er ‘s middags gebeurde.
Je moet weten dat er aan de weg waar ik woon behoorlijk gebouwd wordt (flats en huizen) en er daarom allerlei wegafzettingen, hijskranen en vrachtwagens langs de kant van de weg staan.
Terwijl ik in de taxi zat, hoorde ik de chauffeur ineens roepen: “oj oj oj!” Lichtelijk geïrriteerd keek ik op; wat is er nu weer? Maar dit keer had hij alle recht om te roepen, want ik geloofde mijn ogen haast niet: vlak voor onze neus was een hijskraan zojuist omgevallen bovenop een bus, die 4 auto’s voor ons stil stond. Bizar dat dit vlak voor m'n ogen gebeurde! (De klap werd een beetje verdoezeld door het vele getoeter; een vreemde situatie kan ik je zeggen).
Na de eerste schrik, gelukkig was de bus leeg (op de ‘bemanning’ na), kwam het verkeer weer op gang en probeerden tientallen brommers onder de hijskraan door te rijden. Een complete chaos was het gevolg. Met de taxi konden we natuurlijk geen kant op, dus moesten we wachten tot de kraan weggehaald was. Best interessant om te zien, hoe men binnen een half uur een omgevallen hijskraan weghaalt, op z’n Vietnamees, met een hoop mannetjes natuurlijk! Jammer dat de taximeter ondertussen gewoon doorliep natuurlijk, maar ja, niks aan te doen…
Jeetje, als die kraan 4 auto’s later omgevallen was, had ik het misschien niet meer kunnen navertellen! Mijn beschermengel heeft zijn werk goed gedaan (zoals altijd, tot nog toe ;) )

’s Avonds was het tijd voor het feest “Leidens ontzet” van de Nederlandse vereniging, een café was afgehuurd en omgetoverd tot een echt Nederlands café, inclusief grote Nederlandse vlag, de toppers op een groot scherm, erwtensoep en hutspot. Ook de bitterballen mochten niet ontbreken natuurlijk. Echt super om met iedereen Nederlands te kunnen spreken en weer wat leuke nieuwe mensen leren kennen. Jammer was wel dat iedereen van mij “als lerares van de Nederlandse School zijnde” verwachtte dat ik de uitleg van het ontzet van Leiden kon geven, helaas helaas kom ik gewoon uit Rotterdam en had ik voordat ik hier kwam zelfs nog nooit gehóórd van het Leids ontzet uit 15zoveel! :(
Iemand die me kan helpen aan info over Leids ontzet? (Bedankt voor de opbeurende woorden over de kakkerlakken trouwens… ;) )