Op vakantie in het land van de Mc Kroket!

Ik ben inmiddels alweer twee weken terug in het land van de tulpenbollen, Guus Meeuwis en de HEMA.
En eerlijk is eerlijk: ik moet zeggen dat het ontzettend leuk is om alles en iedereen weer te zien, te doen (en te eten)!

Mineke stond me, vergezeld door een gezinsverpakking ontbijtkoek mèt een enorme strik, ’s ochtends om half 7 op te wachten op Schiphol (petje af!). Het is heerlijk om na een slapeloze vlucht een bekend gezicht te zien en bij te kletsen bij de Starbucks, waar ik lichtelijk geschokt was over de prijzen en de slechte service, maar dit terzijde.
Ik vertrok met de trein richting Rotterdam, waardoor ik de kans kreeg te acclimatiseren aan de Nederlandse weilanden, gehaastheid, de Nederlandse Spoorwegen èn Vietnam tijdelijk uit m’n hoofd te zetten. Op Rotterdam Centraal kwam m’n vader me ophalen, geweldig geregeld zo.
Na een heerlijke douche en een lekkere bak koffie bij m’n oom en tante, vertrokken we natuurlijk naar Breda om m’n moeder in het ziekenhuis op te zoeken. Het weerzien was wel even emotioneel, vooral na zo’n heftige periode! Na een uurtje of 48 zonder slaap, viel ik bijna om van vermoeidheid, dus was ik blij dat de laatste afspraak die avond met mijn bed was…

Stilzitten was er de afgelopen twee weken niet bij.
Merendeel leuke activiteiten vullen mijn dagen: mijn oude leerlingen en collega’s op De Trinoom weer zien, lekker eten bij Zip thuis, een dag op Erica’s school, dansen met Nina, een weekend bij Inge in Nijmegen spenderen, de Ikea en H&M leegkopen, terrasjes pikken, op en neer naar het ziekenhuis in Breda rijden, een dagje met Alex’ werk meelopen, sushi eten (ik kán het niet missen!), naar de barbecue van New Life en onverwachts eten bij Nan.
En dan heb ik het nog niet eens over de ‘suffere’ dingen gehad, als het dyslexie instituut bezoeken, de stapels post die hier liggen uitzoeken en malariacheck bij de GGD.

Mijn conclusie na twee weken Nederland: alles is nog steeds hetzelfde, maar toch ‘anders’…

Op 4 augustus vlieg ik ’s avonds om 21.00 uur weer terug naar Vietnam.
Maar vóór die tijd ga ik nog genieten van logeerpartijen bij Ingeborg & Sjoerd-Ouwe en Bernadet, een week kamp, een bijscholingscursus van NOB, een nachtje Brussel met Mineke en nog véééééél meer...