Hong Kong

Na 11 slapeloze uren naast een diepslapende Belg, die na het ontbijt alle jamkuipjes uit de omgeving verzamelde en stiekem in haar tas stopte, ben ik veilig in Hong Kong geland.

Vanwege de 10 uur durende overstap (op een overigens fantastische luchthaven), heb ik wat opties bekeken om de stad in te gaan. Een tour met een gids, vanuit de luchthaven en weer terug, bleek het voordeligst (jamkuipjes pikken gaat me net iets te ver, maar verder blijf ik toch Nederlander).

Zodoende vertrokken we met een “bij elkaar geraapt zooitje overstappers” samen met invalide, bejaarde gids Willie het regenachtige en klamme Hong Kong in.

Hong Kong zelf kan me, ondanks de langste brug ter wereld, de gezellige (en vooral klotsende) ferry’s en supersonische airport trein én vrolijke gids, niet echt boeien: té hoge flats, té veel reclame voor de Olympische Spelen en té grijs.

Toch moet ik ook 1 ding toegeven: het is schoon in Hong Kong. Heel schoon. Overal zie je mensen met propjes prikkers lopen; als dat geen werkgelegenheid creëren is, dan weet ik het niet meer.

Conclusie
Alle Hong Kong liefhebbers; sorry, maar ik sluit me na dit flitsbezoek nog niet in het rijtje aan.

Toch wil ik nog wel eens terug, want ik heb ook hele mooie verhalen over Macau gehoord, waarvan de boot vanuit Hong Kong vertrekt. Wie weet.

Nu eerst maar eens op naar Vietnam…