Snel een terugblik....

Vanaf een bewolkt en koud Hong Kong airport, een berichtje om het nieuwe jaar officieel te starten. Het schijnt dat er hier een tyfoon op komst is, dus voel ik er weinig voor om de stad in te gaan. Dan maar gebruik maken van het supersonisch gratis WiFi internet :D
Gelukkig is er genoeg te zien hier op de luchthaven, zo zit ik momenteel tegenover de boarding gate van een vlucht naar Pakistan, waar een bontgekleurd gezelschap klaar staat om aan boord te gaan. Hoe graag zou ik er bij in willen stappen, om daar eens rond te kijken. Ach, dat komt misschien nog wel eens. De bekende “SARS lap” is overigens inmiddels volledig vervangen door de “swine flu lap”, waar hele volksstammen Aziaten mee rondlopen.

Verbazingwekkend genoeg heb ik zo’n zeven van de elf uur aan boord van Munchen naar Hong Kong geslapen, ondanks het feit dat ik klem zat tussen een Belg en een Rus.
Waarschijnlijk heeft dat van alles te maken met de slopende maar oh zo gezellige weken in Nederland.

Even een korte terugblik om het allemaal te verwerken…

Ik ben onder andere met Mineke in Brussel geweest, wat boven verwachting een superleuke stad bleek te zijn. Natuurlijk kan ik alleen voor mezelf spreken, maar ik vond het erg leuk om door de stad te wandelen, Manneken Pis nu eens in levende lijve te zien, het Atomium te bezoeken, te constateren dat mijn Frans écht héél slecht is en natuurlijk Belgische bonbons te eten (hoewel Mineke daar nóg beter in lijkt te zijn ;) ).

De week op Oasekamp was ook echt geweldig, het was heerlijk om de kids te leren dat er meer is in het leven dan “ik wil een paard, waarom krijg ik dat nou niet?” en dat wij geloven dat er een God is, die leeft. Ik had dit jaar bovendien wat “zorgkinderen” in mijn groepje, het is geweldig om hen een onvergetelijke week te geven.

Tussen alle bedrijven door, was er ook nog het feestje mét de Vietnamese loempia’s. Het was leuk om iedereen nog een laatste keer te zien! Bovendien was m’n moeder net thuis uit het ziekenhuis, waardoor het extra feestelijk voor me was.

Eenmaal op Schiphol, waar m'n nichten Mineke en Marianne plus man Bastiaan en m’n vader waren om me uit te zwaaien, moest ik m’n bagage opnieuw ordenen en rangschikken. Niet alles mocht mee van de strenge Lufthansa mevrouw. Stiekem heb ik na inchecken tóch nog een hoop in m’n handbagage gepropt, waardoor alleen een zak drop en drie pakjes thee het Vietnamese licht nooit zullen zien.

Mensen, vanaf deze plek wil ik iedereen super bedanken voor de geweldige tijd die jullie me in Nederland gegeven hebben!
Ik ben benieuwd wat het komende jaar me gaat brengen, al wordt het maar half zo tof als afgelopen jaar, dan komt het helemaal goed! In ieder geval ga ik jullie door deze blog weer op de hoogte houden.

PS Diane, nog bedankt voor je lieve kaart!